Thuiswerken met Rimke: een kijkje in haar dag als dansdocent

Een leerling van Motion Dance Studios kijkt naar dansdocent Rimke Saan op de laptop.

YOUNG DANCE PROFESSIONAL | Dansdocente Rimke werkt net als de meeste mensen tijdelijk thuis door de coronacrisis. Zo’n thuiswerkdag ziet er behoorlijk anders uit dan een werkdag vóór alle maatregelen. Het huis niet uitkomen heeft behoorlijk veel invloed op haar leven. Hoe ziet het begin van de dag er nu uit? Is er meer tijd voor andere dingen? Is thuiswerken net zo leuk? In deze blog neemt Rimke je mee in een dag uit haar leven. Ze beschrijft het verschil tussen een thuiswerkdag nu en een normale werkdag. Herkenbaar? Wat zijn voor jouw de grootste verschillen?

Tip: Lees deze blog op je laptop in plaats van je smartphone. Dan zie je haar reflecties van de verschillen naast elkaar staan.

Rimke’s thuiswerkdag

7.30 uur: opstaan

Om halfacht gaat de wekker. Elke. Dag. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zó lang om dezelfde tijd ben opgestaan. Zelfs in het weekend, als de wekker uit staan, wordt ik om halfacht wakker. Als mijn vriend uit bed stapt om ontbijt te gaan maken, blijf ik nog even liggen. Vandaag weer een dag waarin ik nergens naartoe ga. Wel veel te doen. Ik gooi mezelf uit bed, trek mijn badjas aan, en ga lekker languit op de bank liggen. Serie aan, ontbijtje op schoot.

9.00 uur: begin van de werkdag

Om exact 9 uur zit ik voor de computer. Ik heb mijn bureau schoongemaakt, een glaasje water klaargezet en mezelf aangekleed. In Teams geef ik vandaag mijn middelbareschool klassen les. Ze werken aan een opdracht met alle kunstvakken samen. Een super mooi initiatief om de werkdruk op deze leerlingen te verminderen. In mijn dansles werken ze aan hun eigen opdracht en kunnen ze vragen stellen als ze die hebben.

Ik typ in de klasgroep een berichtje dat ze vandaag weer lekker aan de slag mogen. “Willen jullie mij laten weten waar jullie vandaag aan gaan werken? Dan weet ik dat jullie goed bezig zijn!” Vol goede moed zit ik voor de computer. Minuten vertikken en er komt geen vraag of berichtje binnen. Ik vraag me af of ze thuis ook echt aan het werk zijn of dat ze gewoon lekker aan het uitslapen zijn. Ik zou het ze niet kwalijk nemen.

Tijdens de les staar ik wat naar mijn computer, beantwoord ik een handjevol vragen en kijk ik ondertussen naar ingeleverd werk van vorige week. Ik klik af en toe, per ongeluk, een YouTube video aan om te kijken. Ik ga even op het balkon zitten, loop weer terug naar mijn laptop, en klik per ongeluk nog een video aan.

Een paar leerlingen leveren geweldig werk in. Een paar helemaal niets. Om 11.00 sluit ik mijn computer af. De lessen zitten erop. Ik voel me de minst productieve docent ooit, maar dit is nu eenmaal hoe het nu gaat.

13.00 uur: voorbereiden

Ik zit weer aan hetzelfde bureau. Tijd om voor te bereiden. Ik geef vanmiddag vijf danslessen en wil bij allemaal een nieuwe les klaar hebben. Ik begin met het zoeken van muziek en vind tot mijn grootste verbazing meteen lekkere nummers. De oefeningen rollen uit mijn mouw. De een na de ander schrijf ik op papier. Hoppakee, door naar de volgende les! Ik zit vol ideeën en wordt vrolijk van de nieuwe dansen die ik verzin. Ik luister, schrijf, dans en na een uur heb ik vijf nieuwe lessen af. Doe even normaal. Kan dit altijd zo snel gaan?! Vrolijk ga ik nog even op het balkon chillen in de zon.

14.55 uur: dansles geven

Ik sta met mijn neus voor de camera. Mijn huiskamer is verbouwd en mijn gezicht is opgemaakt. Ik ben er klaar voor. Ik start mijn Zoom meeting en kijk gespannen naar het scherm. Snel zet ik nog wat kookboeken onder mijn laptop, zodat ik beter in beeld ben. Ohja, ook nog even een glas water neerzetten. Oeh, de wasmand moet ook nog uit beeld. In mijn ooghoek zie ik iets oranje knipperen op mijn computer. Als ik het open zie ik het getalletje 8 staan. Yes! Lekker veel leerlingen vandaag.

17.45 uur: pauze

Na elke les heb ik 15 minuten pauze. Ik race naar het balkon om daar te bij te komen met een glas water en een cracker. Ben ik de enige dansdocent die zó bezweet is na live dansles geven? Ik ben zo’n docent die normaal gesproken, vooral bij kinderlessen, de oefening 1x keer mee of voordoet en dan lekker rond loopt. “Hoger die benen!” Nu moet ik wél alles 120% voordoen, zodat iedereen het goed kan volgen. Gelukkig valt het door de slechte kwaliteit van mijn camera niet op. Als ik net wil reageren in een groeps-app van mijn vriendinnen zie ik dat het bijna tijd is. Ik race terug naar mijn computer. Ik weet niet of mijn lichaam nog een ‘meeting’ aan kan. Ik veeg mijn bezwete voorhoofd af, haal diep adem en Go!

19.45 uur: werkdag voorbij

Ik klap mijn laptop dicht, gooi mijn schoenen uit en ga languit op de bank liggen. Ik ben klaar en ik ben ka-pot. Een minuut geleden was ik nog met mijn leerlingen een dansworkout aan het doen, nu lig ik alleen in de woonkamer. Een paar minuten later haal ik mezelf weer overeind en begin met het terugplaatsen van alle meubels. Ik ben blij dat ik zo vroeg op de avond al klaar ben. Toch voel ik me niet zo voldaan als ik gewend ben na een avond lesgeven. Mis ik mijn leerlingen? Of de uitdaging om ze allemaal stil te krijgen? De grapjes tussendoor? Ik heb geen idee en ik kan er ook niets aan veranderen. Ik ben blij dat ik mijn leerlingen toch nog een beetje heb kunnen zien vandaag. Morgen weer een dag...

Rimke’s normale werkdag

7.00 uur: opstaan

Ik hoor in de verte een irritant vogelgezoem. Nee he, nu al mijn wekker?! Ik druk de wekker uit, spring uit bed en ren de badkamer in. Ik maak mezelf in vijf minuten klaar voor de dag. Ik schiet in mijn klaargelegde outfit en open mijn tas. Ik gooi het eten, al klaargezet in de koelkast, erin. Ik drink gauw een kop koffie en prop mijn ontbijt naar binnen. Ik check snel of ik op tijd ben. Halfacht. Top! Ready to go!

8.00 uur: begin van de werkdag

Ik kom bezweet van de fietstocht het danslokaal binnen lopen. Ik gooi mijn spullen op de tafel, open de gordijnen en start de computer op. Als alles werkt, stap ik de lift in om koffie te halen. Met een vermoeid hoofd sta ik in de lift. Ik verzamel vast moed voor als die tieners straks het lokaal binnen stormen. Een paar altijd ruim op tijd, die dan naast je gaan zitten op de bank. Een paar altijd enkele minuten voor tijd. Ik ben heus niet te laat hoor juf.

Tijdens de les werken de meeste leerlingen goed aan de opdracht. Een aantal groepjes trekken zich terug in de kleedkamer. Ik weet dat ze waarschijnlijk niet alleen met dans bezig zijn, maar ze zullen toch aan het einde van de les moeten presteren. Een aantal leerlingen lacht en verzint de leukste ideeën. Een paar zijn bloedfanatiek en moeten de beste dans van de dag maken. Ik klik wat op mijn computer, zet liedjes aan en uit, loop rond en beantwoord vragen.

Om 11.30 uur loop ik vermoeid de school weer uit. Wat is dit elke week weer intens. Toch moet ik lachen om de opmerkingen van die ene leerlingen en ben ik blij met de resultaten die er zijn geboekt. Ik zie op tegen de fietstocht naar huis. Die duurt altijd net te lang. Zeker met trek. Was ik maar vast thuis...

13.00 uur: voorbereiden

Een beetje bijgekomen van vanochtend zit ik aan tafel. Ik staar naar mijn boekje. Ik heb nog twee nieuwe dansen nodig voor vanavond. Ik scroll door mijn computer op zoek naar muziek. Waarom is muziek zoeken altijd zo zoveel werk? Ik kijk in oude lijsten, in de top 50, bij andere dansdocenten. Als ik eindelijk een nummer heb gevonden, besluit ik nog even op de bank te liggen. Ik heb ook rust nodig toch? Eenmaal op de bank bedenk ik me weer. Zo komt dit nooit af. Kom op! Na anderhalf uur zijn de dansen af.

16.10 uur: dansles geven

Ik ben nog half bezig met het installeren van mijn laptop aan de muziekbox als leerlingen de zaal binnen rennen. “Juf!!! Ik ben de tikker!” Ze rennen door de zaal naar de andere kleedkamer. Het gegil galmt door de zaal. Ik moet lachen. Waar halen die kids zoveel energie vandaag? Als mijn computer goed staat en ik mijn schoenen aan heb, loop ik altijd even naar de kleedkamer en kijk ik om het hoekje. Daar zitten de verlegen leerlingen nog even bij hun moeder. Ik maak een praatje met de ouders en als ik de zaal in loop, volgen ook de verlegen leerlingen mij naar binnen. “Zullen we beginnen?” vraag ik aan ze. Ze knikken. “OKE JONGENS, IK WIL EEN KRING IN 3, 2, 1…….”

17.15 uur: geen pauze

Ik hoor mijn buik boven de muziek uit grommen. Ik stouw snel een boterham in mijn mond als de nieuwe leerlingen binnen komen. Na drie uur lesgeven, heb ik nog geen pauze gehad. Ik adem even diep in. Nog twee uur volhouden. Als de leerlingen vol verhalen voor mijn neus zitten en mijn broodje mijn buik heeft gevuld, heb ik er weer helemaal zin in. “Yes! We gaan lekker dansen, kom maar staan.”

21.15 uur: werkdag voorbij

Als de laatste leerlingen de zaal uitlopen, slaak ik een diepe zucht. Wát een dag, maar ik heb het weer overleefd. Vrolijk doe ik de gordijnen dicht, pak ik mijn tas en en loop ik naar buiten. Ik eet een bakje yoghurt met een lepeltje dat ik heb meegenomen. Ik zucht. Soms vraag ik me af waar ik aan begonnen ben. Ik had nu gewoon thuis op de bank kunnen liggen als iemand met een normale 9 tot 5 werkdag. Maar dan bedenk ik me dat die vast niet zo’n bewogen dag hebben gehad als ik. Niet zoveel leerlingen die goed mee doen, of juist niet. Geen vrolijke gezichtjes en puberende opmerkingen. Met een glimlach ga ik naar huis. Morgen weer een dag!

YOUNG DANCE PROFESSIONAL

Hoera! Je bent afgestudeerd als dansdocent. En nu? In de rubriek ‘Young Dance Professional’ lees je alles over de perikelen van een jonge dansdocent. Wat komt ze tegen in het werkveld? Is ze daarop voorbereid door de opleiding? Wat zijn de successen? En de uitdagingen? Onze redacteur deelt haar ervaringen en nodigt je uit om mee te denken en je eigen ervaringen te delen. Je staat er niet alleen voor!