OP DE DANSACADEMIE | Heeft iemand jou wel eens verteld dat je nooit een goede danser zal worden? Het overkwam de leerling in dit verhaal. Compleet in shock is ze nadat ze te horen heeft gekregen dat ze de vooropleiding niet mag voortzetten. Pas een aantal jaar later, als ze theaterwetenschappen studeert, dringt het tot haar door dat ‘dans’ vele vormen en benaderingen kent - en ze echt wel kan dansen! In dit verhaal blikt ze terug op het oordeel van haar dansdocenten.

Voor deze rubriek leent Simone Narraina haar pen en haar stem aan andere dansers. De verhalen zijn geanonimiseerd om de privacy van zowel de verteller als de personages zoveel mogelijk te waarborgen.

Het voelt vreemd om in het bad van iemand anders te liggen. Normaal stoppen mijn gedachten wanneer mijn lichaam in het warme water wordt gedompeld, maar nu niet. Toevallig was mijn zus in deze stad (haar nieuwe lover woont vlakbij) en ze had mij van de dansles opgehaald. Hij is nog niet thuis en ik heb hem nog niet ontmoet, maar ik was zo emotioneel dat mijn zus had voorgesteld hier een bad te nemen.

Ik voel me niet op mijn gemak. Zuchtend sluit ik mijn ogen en laat ik me wat dieper in het water zakken. Het echoot in mijn hoofd:

“Je ontwikkeling is gestagneerd.”

Hoe halen ze het in hun hoofd om mij af te wijzen? Ik ben misschien wel de meest gemotiveerde leerling van de klas! Weten ze dan niet dat ik elke zaterdag met Sam in de studio bleef om te oefenen en te stretchen, tot de conciërge ons kwam halen? “We gaan sluiten, dames.” Elke week weer. Na de drie danslessen in de ochtend dansten wij ‘s middags nog drie uur door, gewoon, voor ons plezier. Terwijl onze klasgenoten direct naar huis gingen.

Elke dag danste ik. Niet alleen bij de opleiding zelf, maar ook bij de dansschool bij mij in het dorp, of thuis in de woonkamer. En voor deze vooropleiding bleef ik zelfs elke week van vrijdag op zaterdag slapen bij een wildvreemde thuis, zodat ik ‘s avonds laat niet zo ver in mijn eentje hoefde te reizen. Ik was er altijd en ik hield van school. Ik hield van dans. Maar ik hield niet van bij anderen logeren. Dan sliep ik slecht en had ik heel veel last van heimwee. Net zoals nu. De tranen lopen over mijn wangen.

…

Benieuwd hoe dit verhaal afloopt? Log in om verder te lezen!

OP DE DANSACADEMIE

Hoe heb jij jouw tijd op de dansacademie ervaren? Voor vele studenten is dit niet enkel een mooie tijd. Soms komt pas jaren later het besef dat bepaalde ervaringen traumatisch waren. Om deze persoonlijke en kwetsbare verhalen te kunnen vertellen, leent Simone Narraina haar pen en haar stem aan andere dansers en docenten. Zo wil Dansdocent.nu bijdragen aan de groeiende aandacht voor het fysieke, mentale én emotionele welzijn van dansers en studenten op dansopleidingen.

Wil jij ook jouw verhaal over de dansacademie delen en laten vertellen door Simone? Neem dan contact met ons op!