Lievelingetjes

Foto: Getty Images.

OP DE DANSACADEMIE | Elke maandag is een uitputtingsslag: een volle dag les tot ‘s avonds laat, weinig pauze, en eigenlijk geen fut meer voor de laatste les. Maar wat als die laatste dansles nu nét de cruciale les is? De dansstudent in dit verhaal staat met knikkende knietjes in de taples van Elaine, een pittige Engelse tapdocent. STRESS! Hoe overleef je zo’n situatie? Spijbelen? Doorzetten? Of juist eerlijk zijn?

Voor deze rubriek leent Simone Narraina haar pen en haar stem aan andere dansers. De verhalen zijn geanonimiseerd om de privacy van zowel de verteller als de personages zoveel mogelijk te waarborgen. 

Het parfum van Elaine hing nog in de hal van de academie. Het geluid van haar hakken en haar rolkoffer kon je niet meer horen. Dat moest betekenen dat ze al in de studio aanwezig was. Je nam dan de trap naar de hal bovenlangs en gebruikte daarna de trap aan het einde van de gang om naar de uitgang te komen. Je wilde niet dat ze je betrapte op spijbelen.

• • • • •

In het eerste jaar hadden we Elaine’s tapdansles op maandagavond om 20.00 uur. Dit was na een volle dag van lessen in klassiek ballet, jazz, muziektheorie, muziekgeschiedenis en creërende danskunst, met maar weinig pauze tussendoor. Maandagen waren verschrikkelijk.

Wil je verder lezen? Log dan in om toegang te krijgen tot de rest van het verhaal.


Op de dansacademie

Hoe heb jij jouw tijd op de dansacademie ervaren? Voor vele studenten is dit niet enkel een mooie tijd. Soms komt pas jaren later het besef dat bepaalde ervaringen traumatisch waren. Om deze persoonlijke en kwetsbare verhalen te kunnen vertellen, leent Simone Narraina haar pen en haar stem aan andere dansers en docenten. Zo wil Dansdocent.nu bijdragen aan de groeiende aandacht voor het fysieke, mentale én emotionele welzijn van dansers en studenten op dansopleidingen. 

Wil jij ook jouw verhaal over de dansacademie delen en laten vertellen door Simone? Neem dan contact met ons op!

Simone Narraina

Simone Narraina is redacteur van de rubriek ‘Op de dansacademie’. Ze studeerde in 2012 af aan de bachelor Choreografie van de Fontys Dansacademie. Haar makerschap vindt zijn weg in verschillende vormen: ze maakt niet alleen choreografieën, maar schrijft ook korte verhalen. Sinds 2020 legt ze zich toe op individuele sessies lichaamswerk en werkt ze aan haar carrière als therapeut. Voor de rubriek ‘Op de dansacademie’ verzamelt ze verhalen van dansers en dansdocenten over hun studententijd. Daarmee wil ze de schaduwkant van de academische cultuur bespreekbaar maken, in de hoop een veilige leeromgeving te creëren voor toekomstige jonge dansers.