Naar bed met mijn dansdocent

Foto van Unsplash.

OP DE DANSACADEMIE | Seksuele relaties tussen docent en leerling zouden niet normaal moeten zijn. Toch gebeurt het regelmatig, ook op dansacademies. De student in dit verhaal blikt terug op een roerige tijd waarin ze zoekt naar wie ze is en wat ze wil. Na een heftige voorstellingsavond ontstaat er een onenightstand met een docent van haar dansopleiding. De dagen erna blijft ze in bed liggen. Drie maanden lang gaat ze niet naar school. Het is op. 

Voor deze rubriek leent Simone Narraina haar pen en haar stem aan andere dansers. De verhalen zijn geanonimiseerd om de privacy van zowel de verteller als de personages zoveel mogelijk te waarborgen. 

Het zonlicht valt door de opening van mijn gordijnen naar binnen. In de verte hoor ik het rumoer op straat van deze grote stad. Flarden van gesprekken dwarrelen mijn kamer in, de tramlijn pingelt en ergens slaat een kerkklok 9 uur. Ik zou eigenlijk op school moeten zijn. Zuchtend draai ik me om en trek ik de dekens nog verder over me heen. Elke keer als ik wakker word, komen de herinneringen van gisteren naar boven. Het theater, de mislukte choreografie en ik alleen op de buitenplaats. Geen mens die doorhad wat er in me omging.

Als ik mijn hoofd opzij draai ruik ik het kussen naast me. Het ruikt naar hem. Hoe kun je tegelijkertijd van iets walgen en er toch ook een opwinding door voelen? Het verwart me. In een ruk zit ik rechtop en trek ik impulsief de hoes van het kussen af. Ik gooi het in de hoek waar de rest van de was is opgestapeld. Ook de andere lakens ruk ik los van het bed. De rest van de dag lig ik in mijn onopgemaakte bed, terwijl er een onophoudelijke stroom van verdriet naar buiten komt waarvan ik niet weet of die ooit nog gaat stoppen. Ik verplaats me in een gevoel van donkerte en eenzaamheid. Ergens tussen paniekaanval en desoriëntatie. Ik ben opgebrand.

Wil je verder lezen? Log dan in om toegang te krijgen tot de rest van dit artikel!


OP DE DANSACADEMIE

Hoe heb jij jouw tijd op de dansacademie ervaren? Voor vele studenten is dit niet enkel een mooie tijd. Soms komt pas jaren later het besef dat bepaalde ervaringen traumatisch waren. Om deze persoonlijke en kwetsbare verhalen te kunnen vertellen, leent Simone Narraina haar pen en haar stem aan andere dansers en docenten. Zo wil Dansdocent.nu bijdragen aan de groeiende aandacht voor het fysieke, mentale én emotionele welzijn van dansers en studenten op dansopleidingen. 

Wil jij ook jouw verhaal over de dansacademie delen en laten vertellen door Simone? Neem dan contact met ons op!

Simone Narraina

Simone Narraina is redacteur van de rubriek ‘Op de dansacademie’. Ze studeerde in 2012 af aan de bachelor Choreografie van de Fontys Dansacademie. Haar makerschap vindt zijn weg in verschillende vormen: ze maakt niet alleen choreografieën, maar schrijft ook korte verhalen. Sinds 2020 legt ze zich toe op individuele sessies lichaamswerk en werkt ze aan haar carrière als therapeut. Voor de rubriek ‘Op de dansacademie’ verzamelt ze verhalen van dansers en dansdocenten over hun studententijd. Daarmee wil ze de schaduwkant van de academische cultuur bespreekbaar maken, in de hoop een veilige leeromgeving te creëren voor toekomstige jonge dansers.