Klachten: hoe zorg je dat je er niet wakker van ligt?

YOUNG DANCE PROFESSIONAL | Dansdocent Alessia Crema is een heel empathisch mens. Empathie is een belangrijke eigenschap als docent, maar het kan ook nadelig zijn. Dit wordt namelijk vervelend als ze deze gevoelens mee naar huis neemt. Vooral als iemand een klacht heeft ingediend... Wat is er precies gebeurd en hoe heeft ze de situatie afgehandeld? Dat lees je in deze blog van de jonge dansdocent Alessia Crema!

“Alessia, we moeten praten”

Het was een normale dag. Ik was bezig met mijn danslessen voorbereiden. Ineens krijg ik een mail van mijn baas: “Alessia, heb je tijd vandaag? We moeten praten”. Ook al zouden waarschijnlijk de meeste mensen na deze woorden in paniek raken, bleef ik helemaal rustig. Ik dacht dat hij iets wilde regelen voor extra groepen die ik zou moeten overnemen. Fout. Ik belde meteen en kreeg te horen dat er een klacht binnengekomen was bij de directie. Een balletgroep die ik lesgeef had een gezamenlijke mail gestuurd met heftige beschuldigingen over mij.

Een beetje achtergrond voor jullie: Ik was sinds drie maanden een groep pubers aan het lesgeven en vond ze oprecht heel leuk. Ik zag in elke les veel vooruitgang en was heel trots op hen. Blijkbaar was dit enthousiasme alleen van mijn kant. In de mail van de leerlingen stond dat ze niet gewend waren aan mijn lesgeefmethode en dat ik deed alsof ik wilde dat iedereen een professionele ballerina zou worden. Ze vonden mijn gedrag raar, want ze dachten dat ik met mijn grapjes de leerlingen aan het uitlachen was. De mail ging door met dit soort beschuldigingen met aan het einde een grote “We missen onze oude docent!”

Ik was sprakeloos. Was het een grapje?! Was dit een van die tv-shows waar ze grote grappen organiseren om te kijken hoe mensen reageren? Het voelde oprecht als een mes in mijn rug. Ik dacht dat ik een lieve en vriendelijke docent was, altijd open voor communicatie en bereid om problemen op te lossen. Ik dacht dat mijn leerlingen zich veilig voelden bij mij en dat ze zich ervan bewust waren dat ze altijd naar mij konden komen voor elk probleem. Niet dus.

Ik had zoveel vragen in mijn hoofd! Waarom voelden mijn leerlingen zich zo slecht dat ze meteen naar de directie gingen om te klagen? Waarom waren ze niet even aan het einde van de dansles naar mij toe gekomen om dat samen te bespreken? Waarom is iedereen dapper achter een laptop, maar durft niemand iets in het echt te zeggen? Was ik onbewust mijn oude strenge balletdocent geworden (zie vorige blog) die de kleine Alessia huilend naar huis stuurde?

Zo begon de stomme reis naar zelftwijfelland.

…

Benieuwd hoe Alessia dit heeft opgelost? Log in om verder te lezen!

Inloggen

Lid worden

YOUNG DANCE PROFESSIONAL

Hoera! Je bent afgestudeerd als dansdocent. En nu? In de rubriek ‘Young Dance Professional’ lees je alles over de perikelen van een jonge dansdocent. Wat komt ze tegen in het werkveld? Is ze daarop voorbereid door de opleiding? Wat zijn de successen? En de uitdagingen? Onze redacteur deelt haar ervaringen en nodigt je uit om mee te denken en je eigen ervaringen te delen. Je staat er niet alleen voor!

Lees ook...