In de spotlight: Siobhan Camille, buikdanseres uit Nieuw Zeeland
Buikdanseres Siobhan Camille
IN THE SPOTLIGHTS | Siobhan Camille (26) is een sportwetenschapper en buikdanseres uit Nieuw Zeeland. Ze heeft opgetreden en lesgegeven in Noord Amerika, Australazië, en Europa. Sinds 2018 woont ze in Nederland met haar Duitse vriend. Onder de naam Greenstone Belly Dance treedt ze op en geeft ze buikdanslessen in Delft en Hillegersberg. Wegens haar expertise in rehabilitatie, benadrukt ze veilige danstechniek in haar lessen. Ze stimuleert haar leerlingen om specifieke spieren te ‘vinden’ en activeren om scherp, duidelijk en gecontroleerd te bewegen. Wil je meer weten over Siobhan’s liefde voor Egyptische buikdans? Lees dan snel verder!
Hoe oud was jij toen jij je eerste danspassen deed?
Toen ik een heel jong meisje was deed ik tijdje aan traditionele Schotse hoogland dansen, maar dat was toch niks voor mij. Wel heb ik mijn hele jeugd gedanst in kapahaka groepen (traditionele Maori dansen en liederen) in Nieuw Zeeland. Dit vond ik fantastisch! Tijdens de middelbare school danste ik niet maar sportte ik fanatiek. Ik deed aan atletiek en ‘adventure racing’ (hardlopen in de bergen, kajakken en mountainbiken), nog zo’n typische Nieuw Zeelandse sport. Toen ik daardoor een blessure kreeg en alleen nog maar ‘low impact’ sport mocht doen, ben ik weer gaan dansen. Op zijn zeventiende zag ik een advertentie voor een buikdansles en daar ben ik nooit meer mee gestopt!
Hoe zorg jij ervoor dat je gezond, fit en energiek blijft?
Ik buikdans iedere werkdag 1 tot 2,5 uur, thuis of in de studio. In de toekomst wil ik hiphop lessen gaan nemen, voor de lol! Ook fiets ik iedere dag 16 tot 50 kilometer. Verder ga ik een paar keer per week hardlopen en doe ik twee keer per week aan krachttraining.
Waar heb jij de opleiding tot dansdocent gevolgd? Hoe is je dat bevallen?
Ik heb leren buikdansen in Nieuw Zeeland en trainde voornamelijk met Egyptische docenten en docenten die getraind zijn in de Egyptische stijl van buikdansen. Daarnaast ben ik getraind in een nieuwere vorm van buikdansen die simpelweg ‘fusion’ wordt genoemd. Fusion vind ik leuk omdat je op Westerse muziek kan dansen en ook beweging van andere dansstijlen mag gebruiken. Toch blijft Egyptische buikdans mij het meest boeien omdat er zo veel gelaagdheid en diepgang is en er nog zoveel te leren valt.
Gedurende mijn laatste jaar van ‘high school’ koos ik het vak Improving Sports Performance. Dat was zo leuk dat ik dit ook op universitair niveau ben gaan studeren. Ik heb de bachelor ‘Exercise Science and Sports Performance’ gedaan en een master in ‘Rehabilitation Science’.
Tijdens beide studies heb ik kennis gemaakt met verschillende manieren van coachen van beweging. Mijn ervaring met dans heeft mij hierin beïnvloedt en vice versa. Ik breng mijn leerlingen kennis van hun anatomie bij en leer hen over verschillende spieren: waar ze zitten, hoe ze ze kunnen aanspannen, en wat de functie van de spier is. Ik kan ook goed inschatten wat iemands zwakke punten zijn en weet dan wat ik moet doen om iemand te behandelen en blessures te helpen voorkomen. Mijn lichaamsbewustzijn is goed ontwikkeld en ik kan helder uitleggen hoe iets zou moeten voelen en waarom!
Wie is jouw rolmodel?
Mijn grootste inspiratiebron is Aziza uit Montreal. Aziza ontmoette ik voor eerst toen ik, nadat ik een beurs had gewonnen, geld had om een privéles met haar toen zij aan het touren was door Nieuw Zeeland. Het maakte een enorme indruk op mij hoe ze mij rake feedback gaf zonder negatief of vernietigend te zijn. Een jaar later verhuisde ik naar Montreal en kon ik eindelijk regelmatig haar lessen en intensives volgen!
Ik vind het geweldig hoe mooi, precies en schoon danst. Ze werkt hard, sport veel en weet veel over deze culturele dansvorm. Maar ze is vooral een van de aardigste mensen die ik ooit ontmoet heb! Ze is voorzichtig met haar woorden en een goede luisteraar. Ze geeft echt om haar leerlingen en de mensen om haar heen. Ik denk dan ook dat de buikdans scene in Montreal zo groot is dankzij haar aanwezigheid.
Siobhan: “Dit is mijn favoriete clip van Aziza, omdat je haar persoonlijkheid goed ziet. Ze is ‘sassy’ en ‘cute’ en heeft zo ontzettend veel plezier als ze danst!”
Waarom heb je ervoor gekozen om dansdocent te worden? Ben je nog steeds blij met die keuze?
Mijn carrière als dansdocent begon bijna bij toeval. Ik wilde dus aanvankelijk topatleet worden, maar kwam er tijdens mijn studie al gauw achter dat mijn passie in het onderwijs ligt. De universiteit waar ik studeerde vroeg of ik danslessen wilde geven aan medestudenten en dit vond ik heel leuk!
In het laatste jaar van mijn studie realiseerde ik mij dat ik mijzelf klein hield door te denken dat ik geen professionele danseres of dansdocent zou kunnen zijn. Maar ik ben het meest gelukkig als ik dans! Sindsdien is buikdansen een prioriteit in mijn leven en probeer ik hier mijn levenswerk van te maken.
Ik denk dat het mijn kracht is dat ik mij heel bewust ben van mijn lichaam en hoe ik het gebruik. Als een leerling mij vraagt hoe ik iets doe, antwoord ik vaak in de trant van “Oh, ik span mij hier aan, mijn gewicht is hier, en ik verbeeld mij dat ik hier x voel.” Verder moedig ik mijn leerlingen aan veel vragen te stellen. Ik ben zelf ook niet bang om onderzoekend te zijn en te zeggen “Laat ik het stuk nog eens dansen en kijken of ik een andere manier kan vinden om het aan je uit te leggen.”
Op welke prestatie ben jij het meest trots?
Ik ben het meest trots op mijn solo optreden tijdens het buikdansfestival Orientalisimo in Barcelona in 2018! Het was geen spectaculaire choreografie, maar het optreden was voor mij heel emotioneel. Ik danste op een beroemd Egyptische muzieknummer, oorspronkelijk van de meest bekende Egyptische zangeres Oum Kalthoum, genaamd “Alf Leila w leila” wat vertaalt naar “duizend-en-één-nacht”. De zangeres zingt dat zelfs als ze duizend nachten met haar geliefde zou doorbrengen, ze altijd zou verlangen naar één nacht meer.
De choreografie had ik gemaakt toen ik nog in Montreal woonde, maar mijn partner al naar Nederland verhuisd was. Het lied raakte mij daarom enorm en deed mij mijn geliefde nog meer missen. Mijn vriend zat in het publiek toen ik optrad en ik voelde mij volledig ‘in the zone’, op een manier die ik nog maar een paar keer heb meegemaakt. Een ervaring om nooit meer te vergeten.
Kan jij rondkomen van jouw beroep als dansdocent? Of heb je er nog een baan naast?
Ik heb Greenstone Belly Dance opgericht en geef buikdanslessen in Delft en Hillegersberg. Soms werk ik samen met Stride6ft8 Sports Performance, waar ik als kracht en conditie coach werk. Verder reis ik om op te treden en les te geven in Europa, Noord Amerika en Australazië. Dus ja, ik heb twee banen, maar ik vind dit niet erg en beleef er veel plezier aan.
Mijn inkomen uit mijn buikdanslessen groeit gestaag en ik ben ervan overtuigd dat ik daar in de toekomst van kan rondkomen. Mijn grootste barrière nu is dat ik nog niet vloeiend Nederlands spreek. Ik moet ook nog mijn website vertalen naar het Nederlands zodat ik beter gevonden wordt. Mensen hier zoeken namelijk niet naar ‘belly dance’ maar naar ‘buikdans’.
Hoe zorg jij ervoor dat je jezelf blijft ontwikkelen als dansdocent?
Ik ben continu bezig met mijzelf ontwikkelen. Er is nog zoveel te leren! Buikdansen heeft namelijk veel verschillende culturele invloeden en bestaat in vele vormen. Het probleem is niet om inspiratie te vinden, maar om focus te houden en een keuze te maken uit het grote aanbod. Ik kijk veel voorstellingen en volg veel lessen en evenementen van andere dansers. Ook om anderen te steunen en te zien hoe ik hen kan helpen.
Bovendien organiseer ik zelf ook evenementen om inspirerende dansers naar Nederland te halen. In augustus organiseer ik de "Belly Dance Summer School: The Voices of Egypt" bestaande uit vier workshops in Delft. En in oktober komt de beroemde buikdanseres Amanda Rose voor het eerste naar Nederland voor een masterclass!
IN DE SPOTLIGHT
Dansdocent ben je omdat het je passie is, maar wat meer respect en erkenning zou ook fijn zijn. Toch? Daarom interviewen wij regelmatig leden van Dansdocent.nu om hen in de schijnwerpers te zetten en de aandacht te geven die zij verdienen. We vragen hen waarom ze dansdocent zijn geworden, hoe ze het ervaren en wat ze nog zouden willen meemaken. Ook interviewen we regelmatig vooraanstaande en populaire dansdocenten. Laat je inspireren door deze mooie mensen!
Jacqueline de Kuijper
Danswetenschapper Jacqueline de Kuijper is de oprichter en hoofdredacteur van Dansdocent.nu. Ze studeerde danswetenschappen aan Mills College in Californië. Daar kwam ze in aanraking met progressieve theorieën over educatie. Naast het aansturen van de andere redacteuren, is ze onder andere verantwoordelijk voor de artikelen ‘Dansdocent in the spotlights’.