TRENDS & CURRICULUM | In deze zesde podcastaflevering van ‘Danseducatie in de Maatschappij’ gaat Lynn Kosakoy in gesprek met Martine van Leengoed en Jasmin Deekman, twee dansdocenten van Maas theater en dans. Zij spreken elkaar over het nieuwsgierige, fysieke, dwarse en onstuimige gezelschap Maas dat wil verbinden, samenwerken en ontmoeten op allerlei mogelijke manieren. Luister naar de podcast om meer te weten te komen over de eigenzinnige missie en mentaliteit van Maas! Of lees Lynn’s reflectie op dit gesprek.

Reflectie: kan een organisatie ook te veel willen?

Als ik na het gesprek met Martine en Jasmin één woord moet gebruiken om Maas theater en dans te omschrijven zou dat ‘veel’ zijn. Dat kan zowel een kracht als een zwakte zijn. Of eigenlijk is het dat ook allebei in het geval van Maas, een landelijk gezelschap van professionele makers met een eigen podium in Rotterdam.

Dat ‘vele’ zit hem in de drive om te willen samenwerken en ontmoeten, op verschillende vlakken en niveaus. Zo zoeken ze naar allerlei mogelijke samenwerkingen tussen het gezelschap en de kunstvakdocenten die werkzaam zijn voor Maas, maar ook met leerlingen op scholen door heel Nederland en bewoners van de stad Rotterdam. Dat is wat Maas ‘Maas’ maakt en dat is iets sterks. Tegelijkertijd roept het bij mij ook vragen op en misschien zelfs wel zorgen. Want wanneer is veel ‘te veel’? En wanneer is het precies genoeg?

Wat mij in het gesprek namelijk direct opvalt is dat mijn gasten elkaar niet kennen en toch voor dezelfde organisatie werkzaam zijn. Ze vertellen mij dat er maar liefst 40 (!) docenten werkzaam zijn voor Maas en mijn gevoel zegt me dat dat wel echt (te) veel is. Dat heeft namelijk gevolgen, zoals voor het daadwerkelijk kennen van de visie en doelstellingen van het gezelschap en dit ook kunnen inzetten. En dat terwijl Maas een ontzettend mooie missie heeft!

“Maas geeft jonge mensen een autonome, open en nieuwsgierige blik op de wereld mee, omdat we geloven dat dit een sleutel biedt tot mooier samenleven. Want hoe eerder je ervaart dat het leven meer is dan huisje-boompje-beestje, hoe groter de kans dat je later als volwassene angst inruilt voor nieuwsgierigheid. Zeker in een tijd waarin we overspoeld worden door informatie, verwachtingen, feiten, leugens en meningen, is het belangrijk te weten dat er meer mogelijkheden zijn dan dat er je in eerste instantie voorgehouden worden. Wij houden van husselen, mengen en combineren op alle fronten en streven naar een wereld zonder hokjes. Want in een hokje kan je niet groeien. Met ons werk willen wij kinderen en jongeren een tegenkleur bieden en perspectieven oprekken. Het is ons doel om hen in het hier en nu onvergetelijke ervaringen te bieden, zodat ze later, als ze zelf groot zijn, vrije denkers zijn of blijven.”

— Missie Maas theater en dans

Net zoals Club Guy & Roni heeft Maas theater en dans ook een soortgelijk ‘manifest’. Maar waar Angela Herenda van Club Guy & Roni hun eigen manifest naadloos uit haar hoofd kent, lijken deze twee docenten van Maas er geen weet van te hebben. Uit hun eigen visie en handelen blijkt dat ze de punten van de zogeheten Maasmentaliteit prima en eigenlijk automatisch uitvoeren, het zit dus verweven in de docent zelf. Echter, het ook daadwerkelijk kennen van de punten en het kunnen verklaren van het eigen handelen aan de hand van die mentaliteit ontbreekt hier en daar. Daardoor bekroop mij tijdens het gesprek soms het nare gevoel dat ik bij de meiden een examen aan het afnemen was.

Dat ze de missie van Maas niet kunnen verwoorden vind ik persoonlijk erg jammer, omdat juist die kennis kan leiden tot nog meer gefundeerde workshops die écht een verandering in de maatschappij teweeg kunnen brengen! En Maas heeft alles in zich om dat te kunnen. Ze doen het nota bene al met onder andere hun verscheidenheid aan vakdocenten en de eerste stappen richting wijkprojecten.

Allereerst heeft Maas niet alleen dans-, maar ook theaterdocenten in huis. Martine en Jasmin weten mij te vertellen dat de docenten van de twee verschillende kunstdisciplines regelmatig samen workshops verzorgen. Jasmin geeft aan dat ze die samenwerking heel fijn vindt, en dat het ook voor de leerlingen een meerwaarde heeft. Want de één kan zich beter uitdrukken in taal, en de andere beter in beweging. Ze is ook zelf gaan dansen omdat ze praten moeilijk vindt. Naar mijn idee is dat een vrij unieke samenwerking, eentje die niet door veel andere gezelschappen zo gefundeerd wordt ingezet in kunsteducatie.

De vele docenten die werken bij Maas zijn dansdocenten en theaterdocenten die voornamelijk lesgeven op scholen. Het impliceert ergens dat er veel vraag en animo is naar deze kunstvakdocenten die voor of na een voorstelling kunnen zorgen voor dat stukje verdieping. De verdieping die Maas hoog in het vaandel heeft staan. Maar wat nou als ze de missie tot verdiepen samenvoegen met die vele dans- en theaterdocenten en dát in de wijk stoppen? Er wordt zo vaak gedacht dat educatie zich enkel richt op scholen, terwijl er zoveel educatie te brengen is naar, en te halen uit, de wijken!

Ook dát doet Maas al, bijvoorbeeld met het project Kom Zitten, een initiatief van Jasmin in samenwerking met Maas en Chicks and the City. Hierbij gaan jongeren in gesprek met wijkbewoners uit Delfshaven, waar Maaspodium zit, om zo vervolgens tot een artistiek product te komen. Dat is in ieder geval één initiatief, en misschien dat er nog meer zijn, maar ik ben van mening dat dat echt nóg meer kan. Vooral in zo’n grote, creatieve en bruisende stad als Rotterdam!

Hoe? Dat is natuurlijk aan Maas zelf, maar het samenvoegen van de meerdere vormen van samenwerking binnen Maas kan al leiden tot zoveel meer mooie samenwerkingsinitiatieven. En dat leidt dan volgens mij vanzelf naar meer verdieping van dans in de maatschappij. Gelukkig zijn ze bij Maas ook van plan om vaker de wijk in te gaan!

…

Wil je liever het interview lezen? Log dan in om toegang te krijgen tot de rest van dit artikel!

Danseducatie in de Maatschappij

Met de podcast ‘Danseducatie in de Maatschappij’ houden wij jullie op de hoogte van trends op het gebied van danseducatie! Lynn Kosakoy, redacteur van Dansdocent.nu, gaat namelijk in gesprek met de leiders van de educatieve afdelingen van dansgezelschappen in Nederland en Vlaanderen. Met welke doelgroepen werken zij? Hoe sluiten hun danslessen aan op de kerndoelen in het onderwijs? Of de artistieke visie van het dansgezelschap? Op welke maatschappelijke ontwikkelingen haken ze aan? Dit en meer hoor je direct van de top van de danswereld!